EN WAT DOET HET?
In een NOX-sensor wordt de NOX door een katalytisch actieve elektrode gescheiden in stikstof en zuurstof.
Het meten van de hoeveelheid zuurstof gebeurt op dezelfde wijze als bij een breedband of lineaire lambdasensor.
De NOX-sensor heeft twee kamers. In de eerste kamer (die op die van een breedbandsensor lijkt) wordt door middel van een zogenaamde pompstroom het zuurstofgehalte in het uitlaatgas op ongeveer 10 ppm gehouden. De stroom die daarvoor nodig is, is omgekeerd evenredig met de lucht-brandstofverhouding en kan worden gebruikt om het NOX-signaal te corrigeren afhankelijk van de gemeten lucht-brandstofverhouding. In de tweede kamer vindt de NOX-reactie, het scheiden in stikstof en zuurstof, plaats. De stroom die nodig is om de omgeving van de platina-rhodium elektrode zuurstofvrij te houden, is evenredig met de NOX-concentratie en levert dus het meetsignaal.
Omdat de FSI motor direct ingespoten is en de verbranding in verhouding heter is dan bij gewone motoren ontstaat er meer NOX dan toegestaan is voor de typegoedkeuring voor Europa.
Daarom heeft Volkswagen een NOX-katalysator en NOX-sensor moeten plaatsen die deze gassen opslaan, meten en omvormen tot minder schadelijke gassen.
Omdat de NOX-sensor een beperkte levensduur heeft zal deze vroeg of laat kapot gaan. Als het signaal wat de NOX-sensor afgeeft niet meer binnen een bepaalde bandbreedte valt zal het motorregelapparaat een storing opslaan waardoor de motor in een noodloop terechtkomt waarbij het brandstofverbruik omhoog gaat en de motor licht zal haperen. Ook zal het motorstoringslampje gaan branden. In veel gevallen is ook de uitstoot voor de apk keuring te hoog.